Gravel? Wat is dat? Simpel gezegd: een steeds populairdere en leukere vorm van fietsen. Veel fietsliefhebbers denken dat het een rage is, pure marketing om meer fietsen te verkopen, iets dat al bestaat sinds de eerste moderne fietsen. En ze hebben waarschijnlijk gelijk, maar dankzij Gravel vinden veel mensen de motivatie om op de fiets te stappen en te gaan trappen – iets wat goed kan zijn voor onze gezondheid en voor onze planeet.
“Telkens als ik een volwassene op een fiets zie, wanhoop ik niet langer voor de toekomst van het menselijk ras” – H.G. Wells
Dit citaat van de Britse schrijver geeft de hoop en het symbool van vrijheid weer die de rijwielhausse aan het eind van de 19e eeuw werd. Tot dan toe waren tweewielers het domein van de rijken. Alles veranderde in het laatste decennium van de 19e eeuw, toen de technologische vooruitgang leidde tot de ontwikkeling van de eerste moderne, betaalbare en veilige fietsen. Veel mensen dachten dat het een rage was, en ze hadden het mis. H.G. Wells heeft de sociale veranderingen die de fiets teweegbracht prachtig in beeld gebracht in een roman die een must-read is voor fietsliefhebbers: The Wheels of Chance.
Deze tijdreis in Wells’ Time Machine brengt ons bij een vraag die veel met gravelbiken te maken heeft. Hoe zagen de wegen eruit aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw? Zeker niet zoals we ze vandaag kennen. Asfalt was nergens te bekennen en de wegen waren een combinatie van gravel, aarde, stenen… eigenlijk van alles een beetje, in betere of slechtere staat en meer of minder fietsvriendelijk. We mogen ook niet vergeten dat de Tour, de Giro, de Vuelta en de grote klassiekers jarenlang werden verreden (sommige tot op de dag van vandaag) op grind-, zand- en kasseienwegen. Dus inderdaad, gravel was al uitgevonden, het is een nieuwe versie van het oorspronkelijke fietsen.
De laatste jaren is die oorspronkelijke geest teruggekeerd en opnieuw aangewakkerd dankzij alle technologische vooruitgang op het gebied van fietsen, onderdelen, uitrusting en kleding. Net zoals de ontwikkelingen in het tijdperk van Wells veilige fietsen mogelijk maakten die grote veranderingen teweegbrachten, heeft de hedendaagse fietsindustrie een veelheid aan producten gecreëerd waarmee de avontuurlijke rijder kan genieten van het gravelbiken.
Bij Siroko maken we voorlopig geen fietsen, maar we maken wel fietskleding en we weten dat de prestaties van een goede fietsbroek of een goed wielershirt al het verschil kunnen maken tussen een onaangename ervaring en een plezierige: van nooit meer naar morgen weer. Daarom draait het bij onze fietskleding om maximaal comfort en de beste pasvorm voor alle omstandigheden en voor elk budget. Nu we het toch over Gravel hebben, laten we je drie voorbeelden geven van wielershirts waarvan het ontwerp en de naam geïnspireerd zijn op deze nieuwe vorm van fietsen:
Siroko M2 Gravel Wielershirt met lange mouwen
Laten we beginnen met dit gave groene wielershirt met zwarte strepen op de rechtermouw en een camouflagepatroon op de achterzak met drie klassieke achterzakken plus één zakje met rits. De zakken hebben versterkte naden en afwerkingen, met genoeg ruimte om al je essentials mee te nemen. Groen is een zeer praktische kleur als het gaat om modder en stof op de wegen, dus daar hoef je je al helemaal geen zorgen meer over te maken. Dit wielershirt met lange mouwen kan worden gedragen met alleen een thermisch ondershirt of over een wielershirt met korte mouwen.
Siroko M2 Dirty Road Wielershirt met korte mouwen
De tweelingbroer van de vorige. Dezelfde prestaties en kenmerken, maar dan in een versie met korte mouwen. Als je deze wielershirts met een zwarte fietsbroek draagt, krijg je een stijlvolle combinatie waarmee je het hoofd kunt bieden aan de temperatuurschommelingen van een lange dag op wegen die even vuil als leuk kunnen zijn. Kijk hier hoe goed het staat op een zwarte fietsbroek.
Siroko SRX Dirty Kanza Wielershirt met korte mouwen
Gravel biking is niet alleen avontuur maar ook competitie. Dirty Kanza is de oude naam van een reeks beroemde Gravel races (nu Unbound Gravel genoemd). Ze worden gehouden in de Verenigde Staten en trekken een breed scala aan rijders, van Gravel liefhebbers tot professionele wielrenners van teams zoals Education First. Ons Siroko SRX wielershirt is perfect voor deze taak: extreem lichtgewicht en zeer elastische stof voor een perfecte pasvorm, optimaal ademend vermogen en comfort dat je doet vergeten dat je hem aan hebt. Als de kastanjebruine je niet aanspreekt en je de voorkeur geeft aan de groene, zoals de twee vorige, hier vind je ‘m.
Nu je drie op gravel geïnspireerde wielershirts hebt gezien, wil je misschien weten wat gravelbikes eigenlijk zijn en wat ze onderscheidt van andere, soortgelijke soorten fietsen.
Hoe ziet een gravelbike eruit en waarin verschilt die van een gewone fiets?
Naast schijfremmen en tubeless banden heeft een gravelbike meestal een comfortabele geometrie, vergelijkbaar met een racefiets voor lange afstanden, ontworpen voor lange ritten en veel tijd op het zadel.
Het heeft ook een zeer karakteristiek stuur, dat breder wordt naarmate het naar beneden buigt, met de zijkanten naar buiten gericht, voor meer stabiliteit en controle.
De bandenspeling is groter dan bij een gewone fiets om het gebruik van bredere banden mogelijk te maken. Dit zorgt voor meer comfort en meer mogelijkheden om moeilijker terrein te trotseren.
Net als hybride fietsen (een mix van een racefiets en een mountainbike) die ontworpen zijn voor fietstochten, bieden gravelbikes ook de mogelijkheid om spatborden, fietstassen, zadeltassen en meer dan twee bidons toe te voegen – iets wat de overgrote meerderheid van racefietsen niet heeft.
Ten slotte verschilt het versnellingsbereik van dat van een gewone fiets, om op moeilijker terrein dan asfalt te kunnen rijden. Dit is echter niet altijd het geval en er zijn ook gravelbike-modellen vinden met dezelfde versnellingen als wegmodellen.
Je kunt zelfs gravelmodellen vinden die eruit zien als mountainbikes zonder vering en met een wegstuur. Dit alles maakt een gravelbike zowel gelijkaardig als verschillend van de rest, aangezien hij de kenmerken van verschillende stijlen combineert.
Gravelbike vs Cyclocross fiets
Het belangrijkste verschil is de geometrie van de cyclocrossfiets. De CX fiets is ontworpen voor een wedstrijd van ongeveer 1 uur. Maximale inspanning met constante tempowisselingen, scherpe bochten, sprongen, zand, modder, de fiets op de schouders … Vandaar dat het ontwerp is afgestemd op die behoeften: een cyclocross fiets heeft een grotere balhoofdbuishoek om het sturen reactiever te maken. Op een gravelbike is de hoek kleiner om hem stabieler te maken.
Om die stabiliteit te bereiken is de wielbasis van een gravelbike langer dan die van een CX-fiets en hebben gravelbikes meestal een schuin aflopende bovenbuis, terwijl de bovenbuis van een CX-fiets meestal recht is.
Ten slotte heeft een cyclocrossfiets een iets kleinere bandenspeling dan een gravelbike omdat de Union Cycliste Internationale (UCI) geen banden breder dan 33 mm toelaat voor CX-fietsen.
Zoals je ziet combineert een gravelbike elementen en kenmerken van andere fietsen. Als je al een fiets hebt, voel je dan vrij om er enkele wijzigingen in aan te brengen en hem aan te passen aan je behoeften. Dat is de manier waarop het altijd is gedaan. Het is een kwestie van mentaliteit en bereidheid om onbekend terrein te verkennen.
Als we teruggaan in de tijd naar de late jaren ‘70 van de 20e eeuw en kijken naar het begin van het mountainbiken, zien we hetzelfde verlangen om nieuwe dingen uit te proberen. In die tijd waren er nog geen fietsen of uitrustingen voor MTB. We moesten aanpassen wat we hadden en nieuwe onderdelen met de hand maken om een vorm van fietsen uit te vinden die nu razend populair is.
Die pioniers hadden niet de steun van de industrie, tenminste niet in het begin. Maar Gravel wel. Is dat een slechte zaak? Nee, integendeel. Het is een manier om meer mensen aan te moedigen om te gaan fietsen omdat het voor hen gemakkelijker zal zijn om oplossingen te vinden die aan hun behoeften zijn aangepast. Dat is de reden waarom er MTB-fietsmodellen zijn ontwikkeld en nu worden er gravelbikes ontwikkeld. Omdat niet alle behoeften, problemen en wegen hetzelfde zijn, en het verlangen om nieuwe ervaringen te ontdekken en uit te proberen, precies wat de bedenkers van MTB deden, inherent menselijk is.
